Nee, deze column gaat niet over hoe moe ik ben doordat ik autisme heb. Nee, hij gaat over hoe moe ik word van het gebruik van autisme, steeds maar weer. Natuurlijk, in veel zaken in mijn leven speelt autisme een rol. Maar dat wil nog niet zeggen dat het er steeds over moet gaan.

Vlak na mijn diagnose een aantal jaren terug was ik opgelucht. Eindelijk wist ik waarom ik op alle belangrijke fronten in het leven (waaronder lichamelijk) problemen ervaarde. Daarop heb ik me helemaal op het autisme gestort. Zo heb ik een cursus gevolgd tot autisme-ambassadeur. Ik was aanwezig bij bijeenkomsten en congressen. Ik schreef columns en opiniestukken. En ik ging naar autismegroepen zoals een roze autismecafé en een autisme spellenavond. Maar als ik nu de balans opmaak, kan ik niet zeggen dat ik me beter voel.

Al vanaf dat ik de diagnose kreeg, hoorde ik dat ik autisme niet overal de schuld van mag geven. Dat ik mezelf niet mag verschuilen achter de diagnose. En dat is precies wat ik deed. Ik denk dat veel lotgenoten met autisme dit bewust of onbewust doen. En daarmee kom je dus niet verder. In het begin heb ik me hier erg tegen verzet. Ik dacht vaak: maar ik heb toch autisme, ik kan het toch niet uitzetten? Dat klopt allemaal wel, maar het er steeds over hebben, verandert er niets aan. Ik merk dan ook dat buren, collega’s, vrienden en familie al lang moe zijn van de term autisme. Bij mij is dat nu dus ook zo.

Want eigenlijk wil ik niet dat iedereen mij ziet als ‘die lastige man met autisme, die man die het zo moeilijk heeft’. Of dat ik bij ieder druk familiediner de grap hoor: ‘Poeh, je zult maar autisme hebben en hier tussen zitten’. Altijd weer discussies over autisme. Altijd die negatieve aandacht. Ik heb er even geen zin meer in. Ik ben veel meer dan een man met autisme. Ik ben gewoon Joost en ik heb zo mijn problemen. Of dat nou komt door autisme of ergens anders door, wat maakt het eigenlijk uit?

We plaatsen ons te veel in een hokje. Het leven is niet altijd makkelijk. Maar dat geldt voor iedereen. Hoe meer we de nadruk leggen op de problemen, hoe meer problemen we ook daadwerkelijk ervaren. En hoe meer mensen autisten als lastige personen gaan zien. En belangrijker nog, het lost uiteindelijk niets op.

 Deze column is verschenen als wisselcolumn in het Autisme Magazine, een uitgave van de Nederlandse Vereniging voor Autisme. Meer informatie is te vinden op www.autisme.nl