Reacties onder de columns zijn altijd welkom! Ze worden eerst gelezen voordat ze zichtbaar zijn (in verband met spamberichten)

Gouden ticket

Er zijn ontelbaar veel hulpmiddelen die het leven van mensen met autisme makkelijker kunnen maken. We kennen vaak wel de (zelfhulp)boeken, trainingen, kalenders, planners, spellen en slaaphulpmiddelen. Een erg praktisch hulpmiddel vind ik zelf de autisme pas, de ‘autipas’. Een pasje waar op staat dat je autisme hebt. Ik heb hem zelf standaard altijd bij me.

Het pasje blijkt een gouden ticket. Ongelofelijk wat een voordeel de pas me heeft opgeleverd. Bij een musicalbezoek kreeg ik kosteloos andere, rustigere plaatsen. En op Schiphol mocht ik zelfs alle wachtrijen overslaan. Een Vipbehandeling leek het wel. Enigszins blozend onderging ik dit. Het leverde dan ook wat ongemakkelijke blikken op van andere mensen die wél overal moesten wachten. Ik heb de pas niet voor niets, maar het voelt natuurlijk ook soms ongemakkelijk. Zonder deze privileges had ik het ook gekund. Het had me dan alleen meer energie gekost en het had gezorgd voor een minder prettige ervaring. De nervositeit die ik normaal heb, was nu een stuk minder. De verleiding is dan ook groot om de pas nu voortaan te gebruiken bij alles wat ik doe. En om daarmee overal aan te geven dat ik autisme heb en hulp wil. Maar dit is natuurlijk ook geen oplossing. Ik wil zelfstandig de dingen doen die ik leuk vind, met zo min mogelijk hulp(middelen). En zo moet het voor iedereen met autisme zijn. Leef je eigen leven. Zonder een gouden ticket kun je het ook.

Maar dat is een zoektocht. Voor mij en ongetwijfeld voor velen met autisme. Hulpmiddelen inschakelen of vertrouwen op je eigen kennis? Wanneer is het écht nodig en wanneer niet? De autisme pas is voor mij in ieder geval een prachtig hulpmiddel. Nu nog vaststellen wanneer ik hem wel en wanneer niet gebruik. Ik zal mijn coach eens vragen wat ik moet doen 😉

-/-/-/-
Kijk voor meer informatie over de ‘autipas’ op www.autisme.nl onder het kopje ‘producten’.

Joost Wanders
  • Joost Wanders
  • Bedankt voor je bezoek. Laat gerust een reactie achter via het contactformulier of onderaan de column. Je kunt iedere column delen via de Social Media knoppen of kopieer de adreslink.

3 Comments

  • Ik ben erg benieuwd naar wat mijn lezers vinden. Schakelen jullie zoveel mogelijk hulp in waar mogelijk? Of wil je zoveel mogelijk zelfstandig kunnen leven, zonder hulp – en zonder het etiketje ‘autist’?

    • Ik ben 51 jaar en ik heb in 2022 de diagnose autisme gekregen.
      Ik schakel nooit hulp in.Ik wist niet eens dat zo’n pas bestond.
      Ik heb ook geen coach.

      Niet iedereen in mijn omgeving wist dat ik autisme had.
      Op mijn werk was dit niet altijd even handig.
      Sinds kort heb ik aan moeten geven dat ik autisme heb.Helaas kan ik mijn huidige functie niet meer optimaal functioneren.Ik heb een stap terug moeten doen.Acceptatie is denk ik de eerste stap.
      Als derden dat ook zouden kunnen …

  • Heel fijn toch dat zo iets bestaat en je er gebruik van kunt maken. Gebruik is iets anders dan misbruik.
    Helaas is er veel ziekten en aandoeningen niet zo’n pas

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *